روزی انسان برده مهر و محبت بود ، جز ره مهر و وفا رهی نمی پيمود ....چه روزگاره خوبی بوده
حالا پسره می ياد بهت می گه بيا با هم باشيم اما می دونی که دوستت نداره و فقط و فقط احتیاج داره ...افتخار شون هم اينه که تريپ از مز (ازدواج ) نيست
اما دل من از اون دل های قديمیه که می خواد عاشق بشه پا روی دنيا بذاره ....تو سن 27 سالگی اين همه رومانتيک بودن دیونه ام می کنه از قضا به هر کی هم مي رسم خيلی منطقی و ....

 

 

This page is powered by Blogger. Isn't yours?